Τι υπερβολές είναι αυτές; Τι έγινε δηλαδή; Ξαφνικά θα εκτοξεύσουν τα κέρδη τους οι εισηγμένες εταιρείες, επειδή θα σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση από τη Νέα Δημοκρατία; Δεν βλέπουν οι επενδυτές το τσουνάμι που έρχεται από το εξωτερικό; Ο μεγάλος χρηματιστηριακός τζίρος σημαίνει ξεφόρτωμα και πτώση, δεν το ξέρουν; Μήπως εξαφανίστηκε ο πληθωρισμός; Μήπως έπεσαν τα επιτόκια; Είναι σοβαρά πράγματα να ανεβαίνει με 6% το χρηματιστήριο σε μια μέρα;
Αυτά τα ερωτήματα εγείρουν οι επενδυτές του Χρηματιστηρίου Αθηνών που δεν έχουν ξεπεράσει ακόμα το σύνδρομο του κραχ του ‘99 και την κατάρρευση του ’07 και που εξακολουθούν να τα βλέπουν όλα μαύρα. Και περιμένουν με την πρώτη ευκαιρία είτε να δικαιολογήσουν την αποχή τους από τα χρηματιστηριακά δρώμενα, είτε να πάνε κόντρα στο ρεύμα και να σορτάρουν.
Και η αλήθεια είναι πως η μακροσκοπική θεώρηση των γραφημάτων του Γενικού Δείκτη του Χρηματιστηρίου από το 1999 μέχρι σήμερα, δεν είναι ούτε ιδιαίτερα ενθαρρυντική, ούτε πολλά υποσχόμενη.
Οι επενδυτές στις πρώτες δυο συνεδριάσεις μετά τις εκλογές συμπεριφέρθηκαν όπως ακριβώς αναμενόταν, «τιμολογώντας» με αμεσότητα και ταχύτητα τα αποτελέσματα της κάλπης.
Τι ακριβώς τιμολόγησε το άλμα των 69 μονάδων του Γενικού Δείκτη της Δευτέρας που συνοδεύτηκε από ένα χρηματιστηριακό τζίρο της τάξης των 360 εκατ. ευρώ; Κατά πρώτον την απομάκρυνση των εξωφρενικών σεναρίων για την επανακρατικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας, της ΔΕΗ και της HelleniQ Energy (Πρώην ΕΛΠΕ), που κυριαρχούσαν στο πρόγραμμα του Σύριζα.
Κατά δεύτερον την επιβεβαίωση της πορείας προς την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας και των θετικών επιπτώσεων στο σύνολο της οικονομίας. Και κατά τρίτον τη διατήρηση του φιλοεπενδυτικού κλίματος και της υπάρχουσας φορολογικής πολιτικής.
Οι έννοιες που κυριαρχούν στα χρηματιστηριακά γραφεία του εξωτερικού όσον αφορά στην Ελλάδα, είναι το «investment grade» και του «re-rating». Δηλαδή η αναβάθμιση στην επενδυτική βαθμίδα και η ανατιμολόγηση των ελληνικών assets, μεταξύ των οποίων βρίσκονται τα ελληνικά ομόλογα και οι ελληνικές μετοχές.
Το γεγονός αυτό οδήγησε σε βίαιες και εσπευσμένες εισροές επενδυτικών κεφαλαίων από το εξωτερικό. Όπως έχει αναλυθεί από τους αρθρογράφους του liberalmarkets, εδώ και πάρα πολύ καιρό έχουν λάβει θέση στις ελληνικές μετοχές, funds που επένδυσαν από νωρίς στην αναβάθμιση του αξιόχρεου της Ελλάδας.
Με σκoπό να μεταπωλήσουν αυτές τις θέσεις σε άλλα funds, που θα εμφανίζονταν λίγο πριν από την αναβάθμιση και άλλα funds που θα τοποθετηθούν με ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια, μετά την αναβάθμιση. Διότι η σφραγίδα του «investment grade» από την S&P, από την Fitch και την Moody’s, θα επιτρέψει σε ένα θεαματικό αριθμό από διεθνή funds να τοποθετηθούν για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Με αυτόν τον τρόπο δικαιολογείται απόλυτα ο υψηλός τζίρος της Δευτέρας και της Τρίτης, που είναι ενδεικτικός της «αλλαγής χεριών» που γίνεται τώρα στο χρηματιστήριο. Οι μετοχές αλλάζουν χέρια σε υψηλότερες αποτιμήσεις, με τους πωλητές να πωλούν με κέρδη ακολουθώντας τη στρατηγική και το timing που είχαν προσχεδιάσει και με τους αγοραστές να αγοράζουν με βάση τις προσδοκίες τους για ταχεία αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας.
Η άνοδος του Χρηματιστηρίου, μοιάζει με παζλ. Βασίζεται σε εκτιμήσεις και θεωρήσεις που εδράζονται πάνω στην οικονομική πραγματικότητα. Βασίζεται σε πραγματικό αγοραστικό ενδιαφέρον και σε πραγματικά κεφάλαια. Οπότε, το να πηγαίνεις σε αυτή τη φάση κόντρα στην τάση και στο κύμα, είναι περίεργο και επικίνδυνο.
Όσοι το επιχείρησαν να σορτάρουν πριν από τις εκλογές αλλά και κατά τη διάρκεια των δυο τελευταίων χρηματιστηριακών συνεδριάσεων, καλό θα είναι να σκεφτούν την αυτοκριτική της Societe Generale, που είχε πωλήσει τη συμμετοχή της σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, λίγο πριν από τις εκλογές.
Σύμφωνα με τις γνωστές και σοφές αγγλοσαξονικές ρήσεις «follow the trend» και «the trend is your friend», δεν υπάρχει προς το παρόν κανένας λόγος να σορτάρει κάποιος στο Χρηματιστήριο και να κινηθεί εναντίον της τάσης, ειδικά όταν αυτή στηρίζεται σε ένα πρωτοφανή όγκο επενδυτικών εισροών.
