Η απώλεια της επενδυτικής βαθμίδας και η ασφυξία των επιχειρήσεων 
Shutterstock
Shutterstock

Η απώλεια της επενδυτικής βαθμίδας και η ασφυξία των επιχειρήσεων 

Έχουν επισημανθεί πολλές φορές οι αρνητικές επιπτώσεις από την απώλεια της επενδυτικής βαθμίδας, στην πορεία των δημοσίων οικονομικών της χώρας. Και δεν είναι μόνο οι επιπτώσεις πάνω στα επιτόκια και τα spreads των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου. Δεν είναι μόνο οι επιπτώσεις πάνω στα φορολογικά έσοδα που απαιτούνται για τη εξυπηρέτηση και αποπληρωμή των δανείων. Είναι και οι έμμεσες επιπτώσεις πάνω στην πραγματική οικονομία και στην επιχειρηματικότητα.

Κάποιες από αυτές τις επιπτώσεις ποσοτικοποιούνται με σχετικά εύκολο και εύληπτο τρόπο. Κάποιες άλλες που άπτονται του επιχειρηματικού κλίματος, του επενδυτικού κλίματος και του κλίματος εμπιστοσύνης δεν ποσοτικοποιούνται, αλλά έχουν σημαντικά ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Όπως είχαμε αναφέρει και σε προηγούμενο σημείωμα, αποτελεί έκπληξη το γεγονός πως δεν υπήρξε προεκλογικά μια ισχυρή παρέμβαση από τον επιχειρηματικό κόσμο προς τα κόμματα, με σκοπό τη θωράκιση της διαδικασίας προς την απόκτηση της επενδυτικής βαθμίδας. Λες και δεν είναι ο επιχειρηματικός κόσμος αυτός που πρωτίστως θα ωφεληθεί από την αναβάθμιση ή που θα πληγεί από την απώλεια της.

Και δυστυχώς φτάσαμε σήμερα ανήμερα των εκλογών και ηχηρή παρέμβαση του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας, δεν ακούστηκε. Οπότε αν το αποτέλεσμα που θα προκύψει από τις κάλπες δεν ταιριάζει με το πλαίσιο που απαιτείται για τη συντεταγμένη πορεία για την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, ουδείς εκπρόσωπος της επιχειρηματικότητας θα μπορεί να επικαλεστεί άγνοια ή ανευθυνότητα. Και όλοι μαζί επιχειρήσεις και κοινωνία θα επωμιστούμε τα αποτελέσματα των λανθασμένων επιλογών μας.

  1. Με την παραμονή του κόστους εξυπηρέτησης του Δημοσίου Χρέους στα ίδια υψηλά επίπεδα, τίθεται σε αμφιβολία η δυνατότητα περαιτέρω μείωσης των εταιρικών φορολογικών συντελεστών και της φορολογίας των μερισμάτων. Αυτό σημαίνει πως θα συνεχιστεί η δέσμευση - μέσω της φορολογίας - ιδιωτικών πόρων για την κάλυψη των υψηλών αναγκών του δημοσίου.
  2. Η μη αναβάθμιση του αξιόχρεου της χώρας, δεν θα βελτιώσει το αξιόχρεο των ελληνικών τραπεζών, οπότε το κόστος δανεισμού των τραπεζών από τη διατραπεζική αγορά και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα παραμένει με τη σειρά του υψηλό. Με αποτέλεσμα να παραμένουν υψηλά τα επιτόκια των επιχειρηματικών, στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων. Γεγονός που μεταφράζεται σε χαμηλότερη οικονομική δραστηριότητα, χαμηλότερους εταιρικούς τζίρους και χαμηλότερες εταιρικές κερδοφορίες.
  3. Η μη ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, παρατείνει τη διάρκεια της καραντίνας στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία. Διότι υπάρχουν επενδυτές από όλον τον κόσμο που για να θέσουν στο επενδυτικό τους σκόπευτρο τη χώρα μας, απαιτούν τη σφραγίδα του «investment grade», στο επενδυτικό τους διαβατήριο.
  4. H απουσία της σφραγίδας εμπιστοσύνης «investment grade» από το ελληνικό επενδυτικό διαβατήριο, προσανατολίζει τις ξένες επενδύσεις στις υπόλοιπες 31 ευρωπαϊκές χώρες που βρίσκονται σε υψηλότερες θέσεις στη βαθμολογία των οίκων αξιολόγησης της S&P Ratings, Moody’s, Fitch και DBRS.

Από τα ανωτέρω, γίνεται ολοφάνερο πως ο κίνδυνος της μη ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας, αφορά τόσο τον επιχειρηματικό κόσμο και το περιβάλλον μέσα στο οποίο επιχειρεί, όσο και τους πολίτες Διότι ροκανίζει κέρδη, επενδύσεις, προοπτικές, θέσεις απασχόλησης και εισοδήματα.