Εξακολουθούν να φλερτάρουν με τον κινητό μέσο των 200 ημερών - 88,54 δολάρια/βαρέλι- οι τιμές του διεθνή δείκτη αναφοράς για το πετρέλαιο, Brent, έχοντας πλέον ως βάση τον 50άρη στα 82 δολάρια, με τις αγορές να προσπαθούν να αξιολογήσουν τις παγκόσμιες προμήθειες μετά την αιφνιδιαστική απόφαση του OPEC+ για μείωση της παραγωγής από τον επόμενο μήνα και εν μέσω συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων στο Ιράκ μετά τη διακοπή των προμηθειών του Κουρδιστάν.
(σ.σ: Υπενθυμίζουμε ότι οι συνολικές περικοπές της παραγωγής από τον OPEC + στα 3,65 εκατομμύρια βαρέλια/ημέρα από τον Μάιο και μέχρι το επόμενο έτος, αντιστοιχούν στο 3,7% της παγκόσμιας ζήτησης σύμφωνα με το Reuters).
Η συνεχιζόμενη δικαστική διαμάχη μεταξύ του Ιράκ και της ημι-ανεξάρτητης περιοχής του Κουρδιστάν οδήγησε ήδη σε πτώση των εξαγωγών πετρελαίου κατά 450.000 βαρέλια/ημέρα με την Τουρκία να διακόπτει τις προμήθειες του Κουρδιστάν μετά από δικαστική απόφαση σύμφωνα με την οποία απαιτείται η έγκριση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης του Ιράκ για τέτοιες αποστολές. (σ.σ: Σύμφωνα με τους περισσότερους αναλυτές η Τουρκία θέλει να διαπραγματευτεί με το Ιράκ για να διευθετήσει τις πληρωμές και να τερματίσει τη δικαστική διαμάχη πριν από την επανέναρξη των εργασιών στον αγωγό ).
Η ανακοίνωση από το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ για τα στρατηγικά αποθέματα στις ΗΠΑ ενίσχυσε επίσης τις τιμές. Το Στρατηγικό Απόθεμα Πετρελαίου των ΗΠΑ μειώθηκε κατά 1,58 εκατομμύρια βαρέλια την περασμένη εβδομάδα στο χαμηλότερο επίπεδο της 40ετίας.
Πιο συγκεκριμένα, τα αποθέματα στο SPR μειώθηκαν στα 368 εκατομμύρια βαρέλια την εβδομάδα έως τις 14 Απριλίου. Πρόκειται για το χαμηλότερο επίπεδό από τον Οκτώβριο του 1983, με βάση τα στοιχεία της DOE και της Υπηρεσίας Ενεργειακών Πληροφοριών.
Όμως το «κερασάκι στην τούρτα» της προσφοράς πετρελαίου μπορεί τελικά να είναι η ανακοίνωση από τη Νορβηγική Συνομοσπονδία Συνδικάτων ότι θα κατέβουν σε απεργία περίπου 23.000 μέλη των εργατικών συνδικάτων σε διάφορες βιομηχανίες στη Νορβηγία, καθώς δεν έγινε εφικτή μια μισθολογική συμφωνία για περίπου 185.000 εργαζομένους, με κύριο αίτημα την αύξηση των προσαρμοσμένων με τον πληθωρισμό μισθών.
Η απεργία όπως είναι εύκολα κατανοητό δεν θα αφήσει ανεπηρέαστους και τους προμηθευτές της βιομηχανίας πετρελαίου. Δεδομένου ότι η Νορβηγία αποτελεί τον μεγαλύτερο εξαγωγέα ορυκτών καυσίμων της Δυτικής Ευρώπης και συγκαταλέγεται στους 7 κορυφαίους εξαγωγείς αργού πετρελαίου στον κόσμο, μια μείωση της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου μπορεί να επηρεάσει ανοδικά εκ νέου τις τιμές.
Η Νορβηγία προσπαθεί να μειώσει τον πληθωρισμό που παραμένει κοντά σε υψηλό τριών δεκαετιών, στο 6,5%, με την ανεργία να κυμαίνεται κοντά στα χαμηλά πολλών ετών. Παρά ταύτα, η Κεντρική Τράπεζα της Νορβηγίας αύξησε την πρόβλεψή της για την αύξηση των ονομαστικών μισθών το 2023 στο 5,1%, στον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων 15 ετών. Φαίνεται όμως ότι αυτό δεν είναι αρκετό.
Δεν είναι μόνο όμως οι Νορβηγοί που κατεβαίνουν σε απεργίες. Πρόσφατα, 150 εργαζόμενοι που παρέχουν υπηρεσίες σε εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου που δραστηριοποιούνται στη Βόρεια Θάλασσα του Ηνωμένου Βασιλείου ξεκίνησαν κατά διαστήματα απεργιακές κινητοποιήσεις, κάτι που ήδη έχει επηρεάσει τις πλατφόρμες παραγωγής που διαχειρίζονται η Shell και η Harbour Energy.
Το αληθινό κόστος της στασιμότητας των μισθών
Διαβάζοντας τις παραπάνω ανακοινώσεις για τις απεργιακές κινητοποιήσεις, σε συνδυασμό και με το πρόσφατο κύμα απεργιών στη Γαλλία και τη Γερμανία δεν μπορέσαμε να μην σκεφτούμε την πρόσφατη ανάλυση του Pierre Briançon στο Reuters, όσον αφορά το γεγονός ότι η προσπάθεια των Κεντρικών Τραπεζών να συγκρατήσουν τις αυξήσεις των μισθών προκειμένου να μην ανατροφοδοτήσουν τις πληθωριστικές πιέσεις, τροφοδοτεί τέτοιο εύρος απεργιών σε ολόκληρη την Ευρώπη, που στο τέλος της ημέρας κινδυνεύουμε με πολύ μεγαλύτερες οικονομικές και πολιτικές συνέπειες από την προσωρινή άνοδο του πληθωρισμού.
Η αλήθεια είναι ότι αν λάβουμε υπόψιν τον πληθωρισμό, οι εργαζόμενοι έχουν υποστεί μείωση των πραγματικών μισθών τους το 2022, τάση που θα συνεχισθεί και φέτος.
Στις χώρες που η αύξηση των τιμών καταναλωτή ήταν σχετικά συγκρατημένη, η μείωση των πραγματικών μισθών είναι περισσότερο ανεκτή. Δεν συμβαίνει το ίδιο όμως στις χώρες που οι πληθωριστικές πιέσεις καλπάζουν.
Ειδικά στην Ευρωζώνη, το πλήγμα στους μισθούς είναι μεγάλο, αν σκεφτούμε ότι σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας οι μισθοί υπό διαπραγμάτευση αυξήθηκαν κατά 4,5% το 2022, ενώ οι τιμές καταναλωτή εκτινάχθηκαν κατά 9,2%.
Σύμφωνα μάλιστα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, το 2022 ήταν η τρίτη διαδοχική χρονιά στασιμότητας για τους πραγματικούς μισθούς στο μεγαλύτερο μέρος του βιομηχανικού κόσμου, καθώς οι μέσοι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν κατά 2,1% μεταξύ 2019 και 2021 στην Ιταλία, 0,5% στη Γερμανία και 0,2% στη Γαλλία.
Η επιμονή στην Ευρώπη να κρατηθούν υπό περιορισμό οι αυξήσεις στους μισθούς μετά από τρία ολόκληρα χρόνια απώλειας αγοραστικής δύναμης προκειμένου να συγκρατηθεί ο πληθωρισμός, πολύ φοβόμαστε ότι μεγαλώνει τον κίνδυνο να ενταθεί η δυσαρέσκεια των πολιτών σε ολόκληρη την Ευρώπη.Οι απεργιακές κινητοποίησεις είναι η μια όψη αυτής της δυσαρέσκειας. Η άνοδος του λαϊκισμού είναι η άλλη όψη και ίσως η πιο επικίνδυνη.
Θα συμφωνήσουμε λοιπόν με τον Pierre Briançon. Στο όνομα της κοινωνικής συνοχής και της οικονομικής ευημερίας, τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να χαλαρώσουν την εμμονή τους με τη συγκράτηση των μισθών.
Θα προσθέσουμε μάλιστα ότι αν οι απεργιακές κινητοποιήσεις στη Νορβηγία επεκταθούν, μπορούν στο τέλος της ημέρας να επιβαρύνουν τόσο πολύ τις ενεργειακές τιμές, που η όποια πρόοδος στις τιμές καταναλωτή μέχρι σήμερα να καταστεί πεπερασμένη.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, ίσως θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο της ικανοποίησης των αιτημάτων των συνδικάτων, καθώς θα έχει μικρότερο αντίκτυπο στην άνοδο των τιμών από τις εκτεταμένες και παρατεταμένες απεργιακές κινητοποιήσεις.
Αποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά,συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, ουδεμία διασφάλιση δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
