Με μεικτά πρόσημα ολοκλήρωσαν τις σημερινές συναλλαγές οι ευρωαγορές, στον απόηχο της μείωσης της παραγωγής πετρελαίου κατά 1,15 εκατ. βαρέλια ημερησίως από τον ΟΠΕΚ+. Ο Dax κέρδισε 0,14%, ενώ απώλειες 0,50% σημείωσε ο FTSE, 0,01% o CAC και 0,08% ο Stoxx 600. Στα οικονομικά νέα της ημέρας ο πρόεδρος της Credit Suisse ζήτησε την Τρίτη συγγνώμη που οδήγησε την τράπεζα στο χείλος της χρεοκοπίας, καθώς βρέθηκε αντιμέτωπος με την οργή των μετόχων για την κατακόρυφη πτώση της εμβληματικής τράπεζας.
Η εσπευσμένη εξαγορά από την UBS με έδρα τη Ζυρίχη, για την οποία οι ελεβετικές αρχές επικαλέστηκαν έκτακτες ανάγκες, παρέκαμψε τους μετόχους της Credit Suisse, οι οποίοι διαφορετικά θα είχαν λόγο, και σχεδόν τους εξαφάνισε.
Η συνέλευση των μετόχων την Τρίτη σηματοδοτεί το ατιμωτικό τέλος για την τράπεζα ηλικίας 167 ετών που ιδρύθηκε από τον Άλφρεντ Έσερ, Ελβετό μεγιστάνα που αποκαλούνταν χαϊδευτικά Βασιλιάς Άλφρεντ Α', ο οποίος συνέβαλε στην κατασκευή των σιδηροδρόμων της χώρας και στη συνέχεια της τράπεζας.
Διαδηλώσεις
Διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από τον χώρο όπου πραγματοποιήθηκε η συνέλευση, ενώ κάποιοι έστησαν αναποδογυρισμένη βάρκα, για να απεικονίσουν το τέλος της τράπεζας. Στη συνέλευση, ο πρόεδρος Άξελ Λέμαν ζήτησε συγγνώμη από τους περίπου 2.000 μετόχους που ήταν παρόντες, λέγοντας ότι δεν είχε πλέον χρόνο για να αλλάξει την πορεία της τράπεζας, παρά την πεποίθησή του «μέχρι την αρχή της μοιραίας εβδομάδας» ότι θα μπορούσε να επιβιώσει.
«Λυπάμαι ειλικρινά», δήλωσε ο Λέμαν. «Ζητώ συγγνώμη που δεν ήμασταν πλέον σε θέση να αναχαιτίσουμε την απώλεια εμπιστοσύνης».
Με τη φωνή του να σπάει, είπε: «Η Credit Suisse με τη μακρά και πλούσια ιστορία της παίρνει τώρα μία ιστορική στροφή, λυπούμαστε βαθύτατα γι' αυτό και, προσωπικά, αυτή η στιγμή με λυπεί επίσης».
Συμφωνία ή χρεοκοπία
Μετά από χρόνια σκανδάλων και ζημιών, η Credit Suisse έφτασε στα πρόθυρα της κατάρρευσης πριν η UBS έρθει να τη σώσει με μια συγχώνευση που σχεδιάστηκε και χρηματοδοτήθηκε από τις ελβετικές αρχές.
«Μέχρι το τέλος, παλέψαμε σκληρά για να βρούμε μια λύση. Αλλά τελικά, υπήρχαν μόνο δύο επιλογές: συμφωνία ή χρεοκοπία. Η συγχώνευση έπρεπε να πραγματοποιηθεί", δήλωσε ο Lehmann. Πρόσθεσε ότι πέντε μέλη του διοικητικού συμβουλίου δεν θα θέσουν υποψηφιότητα για επανεκλογή.
Ο ένας μετά τον άλλον, οι μέτοχοι εξέφρασαν την οργή τους για τον κανονισμένο «γάμο» μεταξύ των δύο τραπεζών. Επιπλέον, άσκησαν κριτική στο διοικητικό συμβούλιο και την πρώην διοίκηση.
Η εταιρεία συμβούλων μετόχων Ethos κατήγγειλε την «απληστία και την ανικανότητα των διευθυντών της», καθώς και τις αμοιβές που έφτασαν σε «δυσθεώρητα ύψη».
«Οι μέτοχοι έχουν χάσει σημαντικά χρηματικά ποσά και χιλιάδες θέσεις εργασίας κινδυνεύουν», ανέφερε.
Πρώτη δημόσια τοποθέτηση
Ήταν η πρώτη φορά που ο πρόεδρος Λέμαν και ο διευθύνων σύμβουλος Ούλριχ Κέρνερ απευθύνθηκαν δημόσια στους μετόχους μετά την εξαγορά.
Η Credit Suisse προσπαθούσε να αφήσει πίσω της το παρελθόν και να αναδιαρθρωθεί, προτού το σοκ που προκλήθηκε από την κατάρρευση της Silicon Valley Bank στις ΗΠΑ την οδηγήσει σε σπιράλ. Μετά από το bank run, η ελβετική κυβέρνηση στράφηκε προς την UBS, η οποία συμφώνησε να εξαγοράσει την Credit Suisse έναντι 3 δισ. ελβετικών φράγκων (3,3 δισ. δολ.), ένα κλάσμα της προηγούμενης χρηματιστηριακής της αξίας.
Η κίνηση εξόργισε όχι μόνο τους μετόχους αλλά και πολλούς άλλους στην Ελβετία. Έρευνα της εταιρείας πολιτικών ερευνών gfs.bern διαπίστωσε ότι η πλειοψηφία των Ελβετών δεν υποστήριξε τη συμφωνία.
«Η χρήση των εξουσιών έκτακτης ανάγκης από την κυβέρνηση για να προωθήσει αυτή τη συμφωνία υπερβαίνει τους νομικούς και δημοκρατικούς κανόνες», δήλωσε ο Ντομινίκ Γκρος της Ελβετικής Συμμαχίας Αναπτυξιακών Οργανώσεων.
«Οι Ελβετοί φορολογούμενοι είναι επίσης στο γάντζο για δισεκατομμύρια φράγκα από σκουπίδια επενδύσεων και παρόλα αυτά η κυβέρνηση, η (ρυθμιστική αρχή) FINMA και η κεντρική τράπεζα έχουν δώσει ελάχιστες εξηγήσεις σχετικά με την εγγύηση ζημιών ύψους 9 δισ. (φράγκων) του κράτους προς την UBS».
Ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές παγκοσμίως, το κρατικό ταμείο της Νορβηγίας, ανακοίνωσε ότι θα ψηφίσει κατά της επανεκλογής του Λέμαν και άλλων έξι διευθυντών, σε δημόσια εκδήλωση διαμαρτυρίας.
