Στο άρθρο του Τούρκου ακαδημαϊκού Σεϊφί Ογούν στη Yeni Şafak, με τίτλο «Eλληνοτουρκικές σχέσεις, αδελφοσύνη λαών και συγκυρία», ξεκαθαρίζεται από την αρχή ο τρόπος που το βαθύ τουρκικό κράτος βλέπει τις σημερινές σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας. Γίνεται λόγος για επικίνδυνη κλιμάκωση από την ελληνική πλευρά, παρομοιάζοντας τον Ουκρανό πρόεδρο με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Παράλληλα, διαχωρίζει τα ελληνικά πολιτικά κόμματα σε εκείνα που επιθυμούν και σε όσα δεν επιθυμούν την ελληνοτουρκική ειρήνη...

Τα δυο όπλα που χρησιμοποιούν σήμερα οι κεντρικές τράπεζες στη σκληρή μάχη κατά του πληθωρισμού και της κλιμακούμενης οικονομικής κρίσης είναι η αύξηση των επιτοκίων και η οικονομική σύσφιξη. Αυτό σημαίνει, ότι αντιστρέφεται κατά 360 μοίρες η οικονομική κατεύθυνση του πλανήτη που ακολουθήθηκε από το 2008 μέχρι και σήμερα. Είναι όμως δυνατόν αυτή η σχεδόν 15ετής «επιδοματική» οικονομική πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης, των χαμηλών επιτοκίων και των οικονομικών ενισχύσεων, να συνεχιστεί; Ασφαλώς και όχι.

Το επίπεδο της αντιπαράθεσης του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό πεδίο, απέναντι στην κυβέρνηση, δεν απέχει από το αντίστοιχο στα καφενεία. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν με «εξυπνακίστικες» εκφράσεις, να περάσουν τα πιο τοξικά μηνύματα στην κοινωνία. Επειδή όμως δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, θυμηθήκαμε τη συμφωνία, το 2017 της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου, για παραχώρηση 92 ΒΜΡ-1 στην Αίγυπτο. Ίσως να μην έχουν αντιληφθεί ακόμα ότι το Αιγαίο δεν ανήκει στα ψάρια του και ότι η στεριά δεν ανήκει στους ασβούς.

Όταν τον Δεκέμβριο του 2008, έσκαγε η «Πυραμίδα του Μάντοφ» στη Wall Street, εξαφανίζοντας 60 δισ. δολάρια, ο ιθύνων νους και εκτελεστής της, Μπέρναντ Μάντοφ, καταδικάστηκε από τα Αμερικανικά Δικαστήρια με ποινή κάθειρξης 150 ετών. Όταν το 2022, έσκασε η φούσκα τoυ Luna, εξαφανίζοντας 60 δισ., ο εμπνευστής του Luna, Ντο Κουόν, ανακοίνωσε απλά, ότι σχεδιάζει το Luna 2.0. Kαι στη μια περίπτωση και στην άλλη, χάθηκαν από 60 δισ. Πού είναι η διαφορά; Τι άλλαξε μέσα σε 14 χρόνια;

Οι εικόνες από τα επεισόδια που προκαλεί σχεδόν καθημερινά μια ισχνότατη μειοψηφία νεαρών ατόμων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και από τις επαναλαμβανόμενες διαδηλώσεις με πιο πρόσφατη αυτήν, εναντίον του νόμου για την πανεπιστημιακή αστυνομία, θλίβουν τους πολίτες που επιθυμούν κανονικότητα και ομαλότητα στη ζωή τους, και ταυτόχρονα προκαλούν το κράτος και τους νόμους του. Ταυτόχρονα αυτές οι ολιγομελείς αλλά «φασαριόζικες» ομάδες, προκαλούν την κυβέρνηση, το κράτος και τους νόμους, που έχει ψηφίσει η Βουλή των Ελλήνων.

Καταιγίδα, τυφώνας, βαρύς χειμώνας, καταστροφή ή θύελλα, θα μπορούσε να είναι ο τίτλος έξω από το κουτί του παζλ, που καλούμαστε να συνθέσουμε, σε μια προσπάθεια να αποτυπώσουμε την εκτίμηση μας για το μέλλον των αγορών και όχι μόνο. Και κανένας από το τους προαναφερθέντες δυνητικούς τίτλους δεν ακούγεται υπερβολικός, αν αναλογιστούμε ότι ο αμερικανικός δείκτης Dow Jones, έκλεισε 8 εβδομάδες συνεχόμενης πτώσης, κάτι που είχε να συμβεί από το 1923.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα χωριό, στη μέση του δάσους. Ενός δάσους που ήταν γεμάτο με χελώνες. Κάποια μέρα εμφανίστηκε στο χωρίο ένας έμπορος με τον βοηθό του. Ο έμπορος, αφού ανέλυσε στους κατοίκους του χωριού τις ιατρικές και θεραπευτικές ιδιότητες, που είχε το καβούκι της χελώνας, τους πρότεινε να συνεργαστούν. Σύμφωνα με τους όρους τις συνεργασίας, ο έμπορος θα προσέφερε 5 δηνάρια για κάθε χελώνα, που θα του έφερναν οι κάτοικοι του χωριού.

Αν υπάρχει ένας κλάδος στην παγκόσμια οικονομία, που θα συνεχίσει να αυξάνεται με ρυθμούς από 6% έως 8% ετησίως μέχρι και το 2030, είναι ο κλάδος των ημιαγωγών. Υπολογίζεται ότι ο ετήσιος κύκλος εργασιών στον χώρο των ημιαγωγών από 600 δισ. δολάρια που είναι σήμερα, θα προσεγγίσει το 1 τρισ. δολάρια μέχρι το 2030. Το 70% της αύξησης αυτής θα οφείλεται στη ζήτηση από την αυτοκινητοβιομηχανία, από την αποθήκευση δεδομένων, τις ασύρματες επικοινωνίες, καθώς και από τις υπολογιστικές ανάγκες των ψηφιακών συστημάτων.

Όταν πριν από 43 έτη ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, έβαζε την υπογραφή του στην ιστορική συμφωνία προσχώρησης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, στο κέντρο των Αθηνών χιλιάδες διαδηλωτών πραγματοποιούσαν πορείες με συνθήματα το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο» και το «Όχι στο κυνήγι των εξοπλισμών, ζήτω η φιλία των λαών.» Είχε προηγηθεί η υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης Ελλάδας – ΕΟΚ, τον Ιούνιο του 1961, που είχε διακοπεί απότομα με τη στρατιωτική δικτατορία αλλά ενεργοποιήθηκε εκ νέου, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Η κατάρρευση των κρυπτονομισμάτων και η εξάχνωση μερικών από αυτά, μπορεί να ισοπέδωσε τις προσδοκίες εκατομμυρίων χρηστών τους περί εύκολου πλουτισμού, φιλελεύθερης ανατροπής του συστήματος, υπερπήδησης των εμποδίων του παραδοσιακού τραπεζικού συστήματος και της θεωρίας του ψηφιακού χρυσού. Ωστόσο, μετά την εξαφάνιση της μισής και παραπάνω κεφαλαιοποίησης, δεν είναι λίγοι, όσοι προσεγγίζουν και πάλι την τεχνολογική πλευρά.

Αυτό που συμβαίνει στο ανατολικό μέτωπο της Ουκρανίας είναι καταστροφικό. Οι ρωσικές δυνάμεις σφυροκοπούν αδιάλειπτα μέσω συνεχών βομβαρδισμών, όχι μόνο τις ουκρανικές στρατιωτικές θέσεις και τους πυρήνες αντίστασης, αλλά πόλεις και χωριά με άμαχους, βιομηχανικές μονάδες, αγροτικές εκτάσεις, γέφυρες, δρόμους, και σιδηροδρομικές γραμμές. Και όλοι διερωτόμαστε, πότε θα τελειώσει επιτέλους «η ειδική επιχείρηση» των Ρώσων εισβολέων. Πριν από σχεδόν 100 ημέρες, η ρωσική προπαγάνδα, ανακοίνωνε την έναρξη των ειδικών στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Η ευρωπαϊκή μεσαία τάξη για πρώτη φορά μετά από χρόνια βλέπει το κάδρο της ευμάρειας και της ασφάλειας να θρυμματίζεται αφού βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πρωτοφανές κύμα ανατιμήσεων στα τρόφιμα. Ορατός ο κίνδυνος ανάδυσης ποικιλόχρωμων λαϊκίστικων δυνάμεων, που θα αποτελούν ένα εσωτερικό μέτωπο, απέναντι στην προσπάθεια επίλυσης της παρούσας κρίσης. Το υλικό υπάρχει. Και είναι αυτό το κομμάτι της κοινωνίας που αντέδρασε στην υιοθέτηση των lockdown και των λοιπών περιοριστικών μέτρων της κοινωνικής ζωής λόγω Covid.

Αλήθεια πόσοι από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν τα παιδιά τους να καταντήσουν άεργοι σαραντάρηδες ημιπιτσιρικάδες με κοντοβράκια και παπάκια, που να γράφουν συνθήματα στους τοίχους και να πετάνε προκηρύξεις; Αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα σχετικών δημοσκοπικών ερευνών, τα ποσοστά αυτών των ψηφοφόρων μειώνονται με ραγδαίους ρυθμούς. Όλοι θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Τότε για ποιο λόγο, εμμένουν τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην εργαλειοποίηση της ανομίας, της βίας και του μπάχαλου στα ΑΕΙ;

Φαίνεται ότι οι κεντρικοί τραπεζίτες δεν έχουν καταφέρει να ηρεμήσουν τις αγορές. Οι αγορές δείχνουν να μην επαναπαύονται, στις εκτιμήσεις και στις πρωτοβουλίες των διοικήσεων των κεντρικών τραπεζών και δεν έχουν άδικο. Τώρα πλέον αντιμάχονται έναν πληθωρισμό, που δεν οφείλεται στην αυξημένη ζήτηση, αλλά στην στρεβλή προσφορά, σαν αποτέλεσμα των γεωπολιτικών εξελίξεων, μετά τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Έχει ενδιαφέρον το γεγονός, ότι και οι δυο αιτήσεις ακυρώσεως του Δήμου Χαϊδαρίου, απορρίφθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας, χωρίς το δικαστήριο να μπει καν, στην ουσία των υποθέσεων. Και αυτό διότι κρίθηκε ότι το ΣτΕ «στερείται δικαιοδοσίας για την εκδίκαση τους, δεδομένου ότι πρόκειται περί ιδιωτικών διαφορών». Δηλαδή, εκ της αποφάσεως του ΣτΕ φαίνεται ότι ο Δήμαρχος Χαϊδαρίου, που είναι και ο ίδιος νομικός μαζί με τους καθηγητές, νομικούς του συμβούλους, προσέφυγαν σε αναρμόδια δικαστήρια.

Απαντήσεις απέναντι στην εργαλειοποίηση της επισιτιστικής κρίσης από τον Πούτιν, αναζητά η Δύση, διαβλέποντας φτώχεια, λιμό, χρεοκοπίες, μνημόνια και κοινωνικές αναταραχές σε πολλές χώρες του 3ου Κόσμου. Σε πολλά κράτη της Αφρικής και της Ασίας, πάνω από το 40% του εισοδήματος των κατοίκων, ξοδεύεται για διατροφή, όταν στις δυτικές κοινωνίες το ποσοστό αυτό πέφτει στο 10%.

Για ακόμα μια φορά, στεκόμαστε σοκαρισμένοι μπροστά στο σκάσιμο της πυραμίδας της Wind Media. Άναυδοι διερωτόμαστε, πως είναι δυνατόν να σκέφτονται νέοι άνθρωποι του 2022, ότι μπορούν να εισπράττουν 4.000 ευρώ τον μήνα, επειδή θα πατήσουν κάποιες δεκάδες “likes” στα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όταν 4.000 ευρώ είναι ο μισθός ενός καλοπληρωμένου στελέχους πολυεθνικής, που κουβαλάει πολλά πτυχία και πολλές ώρες δουλειάς. Όλοι διερωτόμαστε, πως είναι δυνατόν αυτοί οι νέοι άνθρωποι να μην αντιλαμβάνονται ότι οι υποσχέσεις ήταν απατηλές και ύποπτες.

Μια ακόμα πυραμίδα έσκασε σαν φούσκα στον αέρα, συμπαρασύροντας χιλιάδες Έλληνες, που είδαν τις «επενδύσεις» τους, ύψους εκατομμυρίων ευρώ να εξανεμίζονται. Αυτή τη φορά η πυραμίδα ήταν εξαιρετικά καλοστημένη. Απευθυνόταν σε νέους που δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο και που επιθυμούσαν να αποκτήσουν ένα επιπλέον εισόδημα κατά τη διάρκεια του σερφαρίσματος τους στο facebook, στο youtube, ή στο tiktok.

Οι μεγαλύτερες πιο αιχμηρές και αιματηρές πολιτικές διαμάχες στην ιστορία, είναι αυτές που αφορούν την αριστερά και το εσωτερικό της. Οι εκκαθαριστικές διαδικασίες απέναντι στους διαφωνούντες, οι μαζικές διαγραφές, οι ομαδικές δίκες, οι διώξεις και οι εξαφανίσεις των αντιφρονούντων, αποτελούσαν τις βάσεις πάνω στις οποίες ανδρώθηκαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα και κινήματα απανταχού της Γης.

Απολύτως δικαιωμένα πρέπει να αισθάνονται τόσο τα νέα ηγετικά στελέχη του Σύριζα, όσο και τα πρώην ηγετικά στελέχη που αποκαθηλώθηκαν μετά το συνέδριο, όσον αφορά την ανάλυση και την κριτική τους για την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Λευκό Οίκο και την ομιλία του στο Κογκρέσο. Δικαιωμένα αισθάνονται και για τη στάση τους, στο θέμα των αμυντικών συμφωνιών.

Πριν ακόμα ξεκινήσει η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, που μετέβαλε με ταχύτατο και οδυνηρό τρόπο τα οικονομικά δεδομένα σε παγκόσμιο επίπεδο, το μέλλον της κινεζικής οικονομίας, έχει μπει στο μικροσκόπιο των αναλυτών και των επενδυτών. Ειδικά μετά το αρχικό «σκάσιμο» της φούσκας των ακινήτων το 2021. Το ενδεχόμενο να μην μπορέσει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των Κινέζων στην αγορά των ακινήτων, η οποία έχει πληγεί από μία σειρά χρεοκοπιών κατασκευαστών ήταν ορατό.

Όπως έχουμε γράψει εκατοντάδες φορές η ανάπτυξη και η απασχόληση, δεν πέφτουν από τον ουρανό, για να ταΐσουν τους πεινασμένους στην έρημο. Χρειάζονται επενδύσεις. Το γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι ARD, είχε κάνει μια θετικότατη αναφορά στο μήνυμα του Πρωθυπουργού, ότι η εικόνα της «Ελλάδας της κρίσης» αφορά το χτες και ότι μπροστά μας ξετυλίγεται η Ελλάδα των ευκαιριών και των επενδύσεων. Μάλιστα είχε χαρακτηρίσει τα Ιωάννινα, ως τη Silicon Valley της Ευρώπης.

Ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι και μια ανοικτή παρτίδα με πολλά στοιχήματα, ξετυλίγεται το τελευταίο χρονικό διάστημα στη χώρα μας, πάνω στο ενεργειακό τραπέζι. Η βίαιη ανατροπή του ενεργειακού μείγματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ανάγκη της ταχύτερης παρά ποτέ, απεξάρτησης της ευρωπαϊκής οικονομίας από του ρωσικούς υδρογονάνθρακες, σηματοδοτούν την έναρξη ενός κύκλου, παρόμοιου με αυτόν που είχαμε βιώσει πριν από αρκετά χρόνια στον κατασκευαστικό τομέα.

Μέχρι και πριν από 12 μήνες ο φόβος των επενδυτών εστιάζονταν στο πότε θα αυξηθούν τα επιτόκια των κεντρικών τραπεζών και στο πότε θα αντιστραφεί η ποσοτική χαλάρωση. Οι σκέψεις, οι δηλώσεις και οι αποφάσεις της Fed, της ECB, της ΒοΕ καθώς και της ΒοJ, αποτελούσαν το κυρίαρχο σημείο αναφοράς της παγκόσμιας επενδυτικής κοινότητας. Αυτή ήταν η πρώτη σταγόνα. Η δεύτερη ήταν η έκρηξη του ενεργειακού κόστους. Όμως δεν τελειώσαμε εδώ. Υπάρχει και τέταρτη.