Ρίχνοντας νερό στο μύλο της συνωμοσιολογίας που συνδέει τις πυρκαγιές με τις ανεμογεννήτριες, το καλοκαίρι του 2021 ο Παύλος Πολάκης κατήγγειλε ότι πίσω από την καταστροφή στη Β. Εύβοια κρύβονται επιχειρηματικά συμφέροντα.
Στο όργιο των fake news απάντησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλώντας για μύθους που δηλητηριάζουν τη δημόσια ζωή, και θεωρίες συνομωσίας που συναντούν τους αντιεμβολιαστές, (το κίνημα βρισκόταν τότε στα φόρτε του) επαναλαμβάνοντας ότι η νομοθεσία προβλέπει τη συνύπαρξη ανεμογεννητριών και δασών.
Κι όμως κατά ένα παράδοξο τρόπο, παρ’ ότι τον Πολάκη «αδειάσαν» ακόμη και σύντροφοί του, όπως ο Χρ. Σπίρτζης, ανεμογεννήτριες στα καμμένα της Β. Εύβοιας δεν επετράπη έκτοτε να εγκατασταθούν.
Στις αντιφάσεις αυτές της πολιτείας που στέλνουν λάθος σινιάλα στην κοινή γνώμη, η οποία συνεχίζει να βομβαρδίζεται από τους «κατ’ επάγγελμα οικολόγους» και όσους έχουν κτίσει καριέρες συκοφαντώντας τις ανανεώσιμες, αναφέρθηκε την Πέμπτη ο κ. Γιώργος Περιστέρης.
Το θέμα δεν είναι καινούργιο, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνουμε με αυτό τον ακήρυχτο πόλεμο κατά της εγχώριας καθαρής ενέργειας και ειδικά κατά των αιολικών, όταν την ίδια στιγμή εξαγγέλλουμε ότι θέλουμε να επιταχύνουμε την πράσινη μετάβαση.
Ούτε μπορούμε να βάζουμε το κάρο μπροστά και μετά τον γάιδαρο. Όταν σχεδιάζουμε επενδύσεις σε ανανεώσιμες πρέπει πρώτα να βλέπουμε που επιτρέπεται η εγκατάσταση, μετά πόσα έργα χρειάζονται, τι είδους τεχνολογίες, και τέλος πως θα τις χωρέσουμε στο δίκτυο.
Οχι να υπολογίζουμε επενδύσεις χωρίς να ξέρουμε αν αντέχει το δίκτυο ή να ξεκινάμε από που θα τις απαγορεύσουμε και με τυφλούς οριζόντιους αποκλεισμούς που απλώς ενισχύουν όσους αγνοούν τις λεωφόρους της επιστήμης, και επιλέγουν τον παράδρομο του ψέματος. Χρειάζονται χρονοδιαγράμματα που θα παρακολουθούνται ανά μήνα.
Ούτε φυσικά αρκεί να λέμε πόσα μεγαβάτ θέλουμε να βάλουμε και να μιλάμε για επιτάχυνση, όταν η κρατική μηχανή δεν αδειοδοτεί ή απουσιάζουν τα συστήματα αποθήκευσης για να αντέξουν την περίσσεια ενέργεια.
Οι επισημάνσεις των φορέων της αγοράς (από τον πρόεδρο του Ελληνικού Συνδέσμου Ηλεκτροπαραγωγών από Ανανεώσιμες και την Επιστημονική Ενωση Αιολικής Ενέργειας), έρχονται σε μια στιγμή όπου μια μοναδική ευκαιρία ξανοίγεται μπροστά μας.
Το είδαμε ξανά πριν από μερικές εβδομάδες όταν η μεγάλη συμμετοχή ανανεώσιμων στο ενεργειακό μείγμα, έριξε τις τιμές χονδρικής στο ρεύμα κοντά στο μηδέν ή όταν τον Μάιο εξάγαμε για μερικές ώρες ενέργεια από ήλιο και άνεμο στα Βαλκάνια. Εννοείται ότι δεν διεκδικούμε να γίνουμε από τη μια μέρα στην άλλη «Δανία του Νότου» στις ανανεώσιμες.
Ο μεγάλος στόχος είναι δεκαετής, απαιτεί νέα δίκτυα και πολλές μπαταρίες για αποθήκευση πράσινης ενέργειας. Κυρίως όμως απαιτεί επανασχεδιασμό, ένα πιο ισορροπημένο ενεργειακό μείγμα στο νέο εθνικό πλάνο, αυτό που απεικονίζει με νούμερα, που θέλουμε να πάμε, το λεγόμενο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ).
Από τη μονοκαλλιέργεια των φωτοβολταικών είναι ανάγκη να περάσουμε σε ένα διαφορετικό ισοζύγιο μεταξύ αιολικής και ηλιακής ενέργειας, με αναλογία 60%-40%, για ένα βασικό λόγο: Ενα ισορροπημένο μείγμα αιολικών -φωτοβολταικών βοηθά σε ομαλότερη κατανομή της παραγωγής πράσινης ενέργειας μέσα στο 24ωρο, η οποία θα συνεχίζεται και τις ώρες, πέραν του μεσημεριού, μετά το οποίο η παραγωγή από τον ήλιο πέφτει κατακόρυφα.
Καλύτερη κατανομή της πράσινης ενέργειας μέσα στην ημέρα βοηθά να περιοριστεί ο παραλογισμός οι διαχειριστές των δικτύων να ανησυχούν συνεχώς για την ευστάθεια του συστήματος. Και να αναγκάζονται, επειδή δεν έχουν ακόμη προχωρήσει οι επενδύσεις σε αποθήκευση ενέργειας, για να μην καταρρεύσει το σύστημα όταν η ζήτηση είναι χαμηλή, να κόβουν μαζικά πράσινη ενέργεια, η οποία παρ' ότι παράγεται, κυριολεκτικά πετιέται.
Και φυσικά επιπλέον πράσινη ενέργεια στο σύστημα, σημαίνει χαμηλότερα τιμολόγια για τους καταναλωτές.
Βέβαια, περισσότερα χερσαία αιολικά προυποθέτουν περιορισμό των αντιδράσεων απ’ όσους πρωτοστατούν εναντίον τους. Οσους τα δαιμονοποιούν, δίνοντας μάχες χαρακωμάτων και ανέξοδους αγώνες ακόμη και με δολιοφθορές ανεμολογικών ιστών. Η πολιτεία σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο πρέπει να σταθεί απέναντι στον ακηρυχτο πόλεμο κατά των ΑΠΕ και σε όσους προτάσσουν τις ιδελοψηφίες, τις εμμονές και την προσκόλληση στο παρελθόν για να εμποδίζουν την χώρα να πάρει τη σωστή επιλογή για το μέλλον της.
