Η προσέγγιση και ανοδική διάσπαση των επιπέδων των τιμών του Γενικού Δείκτη του Χρηματιστηρίου που έχουν ψυχολογική και ιστορική σημασία για τους επενδυτές δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Όλοι θυμόμαστε πως από το 2019 ο Γενικός Δείκτης πάσχιζε να ξεπεράσει το «9» μπροστά στις εκατοντάδες των μονάδων.
Το είχε καταφέρει τέσσερις με πέντε φορές μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, αλλά πάντα το κύμα των πωλητών οδηγούσε σε μια κάθοδο κάτω από τις 900 μονάδες και πάλι από την αρχή. Έτσι πλέον οι 900 μονάδες αποτελούν ένα ισχυρότατο επίπεδο στήριξης και ένα ιστορικό σημείο αναφοράς. Έτσι από τον Δεκέμβριο του 2022 και μετά, η ανοδική διάσπαση του 900, οδήγησε ταχύτατα στην κατάληψη του οχυρού των 1.000 μονάδων και σήμερα ο Γενικός Δείκτης φλερτάρει για την εκ νέου κατάκτηση των 1.100 μονάδων, μετά από την πρόσκαιρη επιτυχία του Ιανουαρίου του 2023.
Γράφημα 52 εβδομάδων του Γενικού Δείκτη
Η αλήθεια είναι ότι πιθανότατα ο Γενικός Δείκτης θα είχε μείνει σε αυτά τα επίπεδα πάνω από 1.100 μονάδες και κοντά τις 1.140,96 μονάδες που είχε καταγράψει την 1η Μαρτίου, αν δεν είχε συμβεί το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, η αναβολή των άτυπα προγραμματισμένων εκλογών για τις 9 Απριλίου και η διπλή κατάρρευση της Silicon Valley Bank και της Credit Suisse.
Γράφημα Γενικού Δείκτη από 1/1/2023 μέχρι σήμερα
To δυστύχημα στα Τέμπη αφ’ ενός ανέδειξε την κακοδαιμονία της χώρας μας να επιτύχει να αφήσει πίσω της τα συσσωρευμένα βαρίδια δεκαετιών και αφ’ ετέρου μετέβαλε άρδην τα δημοσκοπικά ευρήματα. Ανατρέποντας το ισχυρότατο προβάδισμα, που καταγραφόταν μέχρι εκείνη τη στιγμή. Με αποτέλεσμα οι εκλογές να μοιάζουν πλέον με ντέρμπυ ή τουλάχιστον με το πασχαλινό σοκολατένιο αυγό «kinder-έκπληξη», μέσα από την οποία υπάρχει πιθανότητα να αναδειχθεί μια κυβέρνηση με καθαρά αντιεπενδυτικά χαρακτηριστικά.
Παράλληλα η επιμήκυνση της προεκλογικής περιόδου μέχρι τον Ιούλιο, ανατρέπει εν μέρει και τον σχεδιασμό για την αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας και την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας στις 21 Απριλίου. Με αφορμή και μόνο την πιθανότητα ανατροπής της συνεπούς αναπτυξιακής πορείας και της δημοσιονομικής πειθαρχίας της χώρας, μετά τις εκλογές. Οι εκτιμήσεις των ξένων οίκων διαφέρουν στο σημείο αυτό. Η Goldman Sachs εμφανίζεται αισιόδοξη εξηγώντας πως δεν αναμένει να υπάρχει μεταβολή στον προγραμματισμό της αναβάθμισης. Ενώ αντιθέτως η SocGen είναι πιο επιφυλακτική, ωστόσο εμφανίζεται αγοράστρια στη δευτερογενή αγορά των ομολόγων.
Η υποχώρηση του Γενικού Δείκτη κάτω από τις 1.100 μονάδες, ήταν αποτέλεσμα και του φόβου από τον κίνδυνο εξάπλωσης μιας νέας τραπεζικής κρίσης, μετά την κατάρρευση της Credit Suisse και της SVB.
Και τώρα ο Γενικός Δείκτης αναμετράται και πάλι με τις 1.100 μονάδες. Στα «συν», η έκθεση της Morgan Stanley, ότι οι τράπεζες δεν θα επηρεαστούν από τα πάγωμα των επιτοκίων. Στα «συν» προσμετράται η εκτίμηση πως μέσω αυτού του «παγώματος», θα αποτραπεί η αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Στα «συν», η αύξηση των τιμών - στόχων για τις δεικτοβαρείς μετοχές του Χ.Α. από τους χρηματιστηριακούς αναλυτές. Στα «συν», η συνεχής ροή από deals με πιο πρόσφατα αυτά της ΙΝΤΡΑΚΑΤ με την ΑΚΤΩΡ και της Τράπεζας Αττικής με τους μετόχους της Παγκρήτιας Τράπεζας.
Στα «πλην», οι εκλογές και μόνο. Δεν είναι λίγοι που στα «πλην» προσθέτουν την αίσθηση που υπάρχει πως τα πράγματα δεν θα είναι τόσο εύκολα την επόμενη ημέρα μετά τις εκλογές. Όπως τα παρουσίασαν εδώ στο Liberal, ο Νίκος Βέττας, Γενικός διευθυντής στο Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών – ΙΟΒΕ, και ο Παναγιώτης Λιαργκόβας, Πρόεδρος του ΚΕΠΕ και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας εδώ.
Ωστόσο οι αγορές γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τις πραγματικές συνθήκες και τις πραγματικές προοπτικές της Ελληνικής Οικονομίας, και αποτιμούν αντίστοιχα το ρίσκο και τις ευκαιρίες. Όπως και να έχει, η υπέρβαση των 1.100 μονάδων θα αποτελέσει έναν καλό οιωνό για τις περαιτέρω εξελίξεις.
