«Η ιδιοκτησία είναι κλοπή» είχε πει ο μέγιστος προφήτης του αντιεξουσιασμού Πιερ Προυντόν (φιλόσοφος, οικονομολόγος, συγγραφέας), ο πρώτος που αυτοχαρακτηρίστηκε «αναρχικός». Σε παράλληλα βήματα η υποψήφια «βουλεύτρια» του ΣΥΡΙΖΑ στην Πιερία, Γεωργία Παπαδημητρίου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, διερωτήθη σε ομιλία της: «Τι άλλο είναι η πολιτική εξουσία παρά οργανωμένη ληστεία;»!
Και συνέχισε αναπαράγοντας τη γνωστή αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ περί των αρμών της εξουσίας λέγοντας: «Η αλλαγή δεν θα γίνει μόνο με το να πάρουμε την κυβέρνηση. Η αλλαγή πρέπει να γίνει με το να αλλάξουμε τους θεσμούς, τους αρμούς της εξουσίας… γιατί άλλο εξουσία άλλο η διακυβέρνηση. Τη διακυβέρνηση την έχει αυτός που κερδίζει τις εκλογές ενώ την εξουσία την έχει αυτός που έχει τους θεσμούς δικούς του»!
Η υποψήφια βουλεύτρια που θεωρεί την εξουσία ως «οργανωμένη ληστεία», δεν προβληματίζεται για το πως θα αλλάξει η υφή της, πως θα γίνει δημοκρατικότερη μέσω των θεσμικών διαδικασιών ώστε να αποτραπεί η «ληστεία» της. Απλώς, αφού η ληστεία είναι δεδομένη, θα πρέπει να επιχειρηθεί από το κόμμα της.
Δεν δαιμονολογούμε, δεν διυλίζουμε τον κώνωπα και δεν μεγιστοποιούμε τις απόψεις μιας απλής υποψήφιας. Όμως δεν είναι μόνο προσωπικές της απόψεις ώστε να τις παραγνωρίσουμε.
Είναι ο αντίλαλος, το ιδεολογικό νήμα που έρχεται από τα σκονισμένα κιτάπια της τρίτης Διεθνούς. Συνδέει ένα τμήμα του στελεχικού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ, που προέρχεται από το ΚΚΕ στην εποχή της διάσπασης του ενιαίου Συνασπισμού, και εκείνο που προήλθε από τις αριστερίστικες συνιστώσες που προσχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ με το συνέδριο της ενοποίησης, το 2013.
Ο λόγος της συνδέει τη γραμμή Πολάκη που θέλει δικό του κράτος με αιχμή τους δικούς του δικαστές, με τον λόγο της συζύγου του πρώην Πρωθυπουργού «πήραμε την κυβέρνηση αλλά δεν πήραμε την εξουσία», και με τις κινήσεις του πρώην υπουργού Νίκου Παππά να καθυποτάξει την ενημέρωση – προς όφελος του λαού υποτίθεται, όχι… της εξουσίας του κόμματος.
Εδώ ως υποσημείωση υπεισέρχεται και η παραίνεση της Τασίας Χριστοδουλοπούλου, η οποία ερμήνευσε ότι η μακρόχρονη παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία οφείλετο στην ύπαρξη των περίφημων «πρασινοφρουρών». Και πρότεινε να αποκτήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ τους δικούς του «συριζοφρουρούς» για να διαιωνίσει την εξουσία του. Κλασσική μηχανιστική προσέγγιση αυτών που έμαθαν από φυλλάδια τον κομμουνισμό.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ είχε Άκηδες, αλλά είχε και θεσμικό έργο. Από την αλλαγή του οικογενειακού δικαίου και το ΕΣΥ, ως το ΑΣΕΠ και τις επιτροπές διαφάνειας. Πέραν βεβαίως του ότι είχε και το εύκολο χρήμα της ΕΕ με το οποίο καλόμαθε τον λαό. Οι «πρασινοφρουροί» μόνο κακό του έκαναν γιατί δημιούργησαν απέχθεια. Την ίδια απέχθεια δημιούργησε και η υπόγεια προσπάθειά του να καναλιζάρει την ενημέρωση (υποθέσεις Κοσκωτά και Πόπωτα), με αποτέλεσμα να του γυρίσουν μπούμερανγκ.
Υποτίθεται ότι ο Τσίπρας θέλει να μετασχηματίσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Να τον μετατοπίσει από τον χώρο της «παλαβής» ριζοσπαστικής Αριστεράς, με την οποία δεν βλέπει μέλλον (μια φορά τα μνημόνια του έφεραν δώρα) σε ένα κόμμα αριστερής σοσιαλδημοκρατίας. Και να αφομοιώσει το ΠΑΣΟΚ όντας η μεγάλη παράταξη της Κεντροαριστεράς, ώστε να κατισχύσει στο μέλλον ως το αντίπαλον δέος της Δεξιάς.
Πέραν του ερωτήματος, αν ίδιος έχει την πολιτική παιδεία που απαιτεί ο ρόλος της διεύθυνσης ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος (ως τώρα δεν το δείχνει), είναι απορίας άξιον πως θα εντάξει σε μια σοσιαλδημοκρατική λογική όλους αυτούς τους άτεγκτους «στρατευμένους» στην κατάληψη των αρμών της εξουσίας.
Θα ήταν εύκολο την εποχή που ανέβαινε ορμητικά. Ο λόγος του «βασιλική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα» κατά τη λαϊκή έκφραση. Εάν όμως επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις και χάσει από τον Μητσοτάκη, θα έχει αρχίσει η «απομάγευση».
Και θα είναι δύσκολο να πείσει τους μεγαλωμένους με τα νάματα της κατάληψης του κράτους. Γιατί γι’ αυτούς, μπορεί η εξουσία να είναι οργανωμένη ληστεία, όμως εξαγνίζεται όταν είναι να προβούν οι ίδιοι σε οργανωμένη ληστεία, χάριν του κόμματος, και προς όφελος του λαού πάντα – όπως οι ίδιοι βλέπουν το όφελος του λαού.
