«Η μάχη με τον φασισμό είναι… εκεί έξω». Το ακούσαμε κι αυτό δια στόματος Αλ. Τσίπρα. Στο πολίτευμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας τα πολιτικά προβλήματα θα λύνονται, έξω στους δρόμους. Με τι τρόπο; Γιατί αυτό το «εκεί έξω» πάντα υποκρύπτει μια βιαιότητα.
«Πάμε έξω να λογαριαστούμε!»
Θα πολεμούν στήθος με στήθος οι φασίστες με τους «δημοκράτες»; Και εντάξει, οι φασίστες είναι γνωστοί. Οι «δημοκράτες» ποιοι είναι; Γιατί δεν μπορώ να αντιληφθώ τι είδους «δημοκράτης» είναι αυτός που, αντί να αντιμετωπίσει με θεσμικό τρόπο τη δράση των νεοναζιστικών μορφωμάτων, ονειρεύεται μάχες και συγκρούσεις. Είναι δε παγκοίνως γνωστό πως η βία φέρνει βία.
Εκτός αν αυτό επιδιώκουν, με δεδομένο πως η κανονικότητα δεν τους βολεύει, κατά δήλωσή τους.
Γιατί για τέτοια θέματα λεκτικές υπερβολές και ανέξοδοι λεονταρισμοί δε χωρούν. Στις δημοκρατίες τα προβλήματα δε λύνονται στο πεζοδρόμιο, αλλά στους θεσμούς.
Λέτε ο Αλ. Τσίπρας να έχει βγάλει από τη ναφθαλίνη συνθήματα της δεκαετίας του 1930; Να φαντάζεται λαϊκά μέτωπα και οδοφράγματα; Ίσως, η παρουσία του Αντώναρου στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ να σηματοδοτεί αυτήν την επαναστατική στροφή. Μια σκέψη κάνω.
Επί την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω πως οι επίγονοι της «Χρυσής Αυγής», όπως και η ίδια η «Χρυσή Αυγή», ουδεμία σχέση έχουν με τα κόμματα της Άκρας Δεξιάς στην Ευρώπη. Ετούτοι εδώ είναι νεοναζιστές, με τον αγκυλωτό σταυρό που δεν τον κρύβουν. Είναι αντισημίτες και υιοθετούν ατόφια τη ναζιστική προπαγάνδα για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Αυτά πρεσβεύει ο σκληρός πυρήνας τους. Αυτοί που τους ψηφίζουν έχουν πρωτίστως τιμωρητική διάθεση απέναντι σε αυτό που αποκαλούν «σύστημα». Και όσο αυτό το «σύστημα» πολεμά τους επιγόνους της «Χρυσής Αυγής», τόσο δυναμώνει η πεποίθησή τους πως έχουν κάνει άριστη επιλογή ψηφίζοντάς τους.
Από τη στιγμή που η κυβέρνηση, για τους δικούς της ανεξήγητους, κατ΄εμέ, λόγους, αποφάσισε να χειριστεί το ζήτημα απαγορεύοντας τη λειτουργία του εν λόγω κόμματος, είναι θεσμικά άτοπο και πολιτικά επικίνδυνο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ισχυρίζεται πως τέτοια ζητήματα λύνονται στους δρόμους.
Σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ και όλη την Αριστερά, το ΠΑΣΟΚ τήρησε άψογη κοινοβουλευτική συμπεριφορά, κατά τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή, κομίζοντας συγκεκριμένες προτάσεις. Δεν είναι η πρώτη φορά που κινείται με απολύτως θεσμικό τρόπο, μακριά από λαϊκισμούς και πομφόλυγες.
Είναι άγνωστο πώς θα καταλήξει η απαγόρευσης της συμμετοχής στις εκλογές των επιγόνων της «Χρυσής Αυγής». Πάντως, ό,τι και να γίνει η κυβέρνηση θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση. Αν ο Άρειος Πάγος δεν κάνει δεκτό τον κυβερνητικό νόμο, τότε θα εγγράψει μια πολιτική ήττα λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές. Αν τελικά κάνει δεκτή την κυβερνητική ρύθμιση, τότε οι οργισμένοι ψηφοφόροι του κόμματος Κασιδιάρη, θα στραφούν είτε προς τα άλλα αντισυστημικά κόμματα της Δεξιάς είτε με τιμωρητική διάθεση προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Για αυτό και η ηγεσία του απείχε από τη χθεσινή ψηφοφορία.
Εντάξει, θα πολεμήσουν στους δρόμους τους φασίστες, αλλά αν τους δώσουν την ψήφο τους, οι Συριζαίοι δε θα πούνε όχι. Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί.
