Οι τρεις τουλάχιστον υποψήφιοι αρχηγοί συνεχίζουν, παρά τις θερινές διακοπές, την προεκλογική τους εκστρατεία. Μέχρι στιγμής λένε τι θα πρέπει να συζητήσουν στο πλαίσιο του εσωκομματικού διαλόγου, χωρίς όμως να αναφέρουν τις δικές τους απόψεις, πάνω στα ζητήματα που κρίνουν πως θα πρέπει να συζητηθούν.
Διάβασα πριν από λίγες ημέρες μια δήλωση του Νίκου Παππά όπου, μεταξύ άλλων, έλεγε πως θα πρέπει να ξαναδούν τη φυσιογνωμία της Νέας Δημοκρατίας. Εγώ θα έλεγα πως από εδώ θα πρέπει να αρχίσουν. Αν δε γνωρίζεις τον αντίπαλό σου ή αν έχεις κατασκευάσει μια πλασματική εικόνα για αυτόν, δεν πρόκειται ποτέ να τον νικήσεις.
Και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όλος ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε μια πλασματική εικόνα για τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, που ήταν το αποτέλεσμα μιας δογματικής προσέγγισης. Είχαν προκατασκευάσει στο μυαλό τους την ιδέα πως αυτή η παράταξη, με αυτόν τον αρχηγό, είναι μια νεοφιλελεύθερη παράταξη με ακροδεξιές απολήξεις. Αυτό το στερεοτυπικό σχήμα είχαν στο μυαλό τους, με αυτό πορεύθηκαν και εξαιτίας αυτού υπέστησαν έξι (6) συνεχόμενες εκλογικές ήττες, εκ των οποίων οι δύο τελευταίες έχουν χαρακτηριστεί ως πανωλεθρία.
Είναι κανόνας πως ο ψηφοφόρος διαμορφώνει την πολιτική του συνείδηση με βάση την πραγματικότητα. Με βάση τις εμπειρίες της καθημερινότητάς του. Έτσι, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ του λέει πως η Νέα Δημοκρατία είναι ένα νεοφιλελεύθερο κόμμα και αυτή ασκεί κεϋνσιανές πολιτικές, ο ψηφοφόρος θα πειστεί από αυτό που ζει και όχι από αυτό που του λέει ΣΥΡΙΖΑ.
Πραγματικότητα εναντίον ιδεοληψίας, σημειώσατε 1. Πάντοτε.
Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μοιράσει κατά την πρώτη τετραετία άνω των 60 δισεκ. ευρώ και ο ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγορεί πως είναι ένας ανάλγητος νεοφιλελεύθερος, ο πολίτης προφανώς και δεν πιστεύει τη δογματική - ιδεοληπτική κατασκευή της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πείθεται από την τσέπη του. Από τα ποικίλα pass που τόσο είχε απαξιώσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι γεγονός πως η Νέα Δημοκρατία είχε κλέψει ένα μέρος της σοσιαλδημοκρατικής ατζέντας μαζί με πολλά στελέχη της Κεντροαριστεράς. Προσαρμόστηκε άμεσα στις έκτακτες περιστάσεις της πανδημίας και των οικονομικών συνεπειών της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Αυτή ήταν η μια διάσταση της πολιτικής της, η κοινωνική.
Υπήρχε όμως και μια άλλη διάσταση, η αναπτυξιακή. Αυτή που έφερε την έκρηξη των επενδύσεων και τη θεαματική πτώση της ανεργίας από το 17,5% που παρέλαβε από τον ΣΥΡΙΖΑ, στο 10,8%. Αναλογίστηκαν τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τι επιπτώσεις είχε αυτό το γεγονός στη διαμόρφωση του πρόσφατου εκλογικού αποτελέσματος; Υπολόγισαν πόσοι Έλληνες πολίτες απέκτησαν ξαφνικά εισόδημα, έγιναν καταναλωτές, έφεραν χρήματα στις οικογένειες τους, επανεντάχθηκαν στην κοινωνία από την οποία είχαν αποκοπεί;
Τι να πιστέψει ο εργάτης των Ναυπηγείων; Τις ανοησίες των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ή την πραγματικότητα; Η «νεοφιλελεύθερη» Νέα Δημοκρατία με τον ανάλγητο «Κούλη» και τον «ακροδεξιό» Άδωνι του έδωσαν δουλειά. Αυτό πιστεύει και με αυτό ως δεδομένο ψήφισε.
Συνεπώς, αν θέλουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ να μπορέσουν στο μέλλον να αντιμετωπίσουν τη Νέα Δημοκρατία, θα πρέπει να αναλύσουν εκ νέου τη φυσιογνωμία της και να προσπαθήσουν να ερμηνεύσουν γιατί ήταν και παραμένει το μεγαλύτερο ελληνικό κόμμα από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους.
