Ο Ερντογάν κέρδισε κατά κράτος τους αντιπάλους του! Θα κερδίσει και τις δεύτερες εκλογές; Κατά πάσα πιθανότητα, εκτός και αν πέσει ο ουρανός στο κεφάλι των Τούρκων. Για την Ελλάδα, πάντως, δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία αν κέρδιζαν οι άλλοι, αυτοί, δηλαδή, που ζητούσαν εξηγήσεις από τον Ερντογάν γιατί δεν έκανε στο Αιγαίο ότι έκανε ο Ετσεβίτ στην Κύπρο. Για την Ελλάδα έχει νόημα να συνεχιστεί η εξωτερική πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη. Είναι ο μόνος υπαρκτός δρόμος!
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας ρεαλιστής πρωθυπουργός. Αντιλαμβάνεται τα πιθανά πολιτικά και οικονομικά οφέλη για την χώρα από τον δρόμο της συνεννόησης Ελλάδας και Τουρκίας και θα ήθελε να συνδέσει το όνομά του με ένα σύμφωνο φιλίας. Να λυθεί η διαφορά της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών και να ανοίξει έτσι ο δρόμος της εμπορικής συνεργασίας των δύο χωρών. Αλλά την ίδια ώρα δεν είναι και αφελής για να πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας σε μία μέρα ή ακόμη και σε έναν χρόνο. Χρειάζεται ισχυρή θέληση και από τις δύο πλευρές και μεγάλη προσπάθεια. Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει καν η θέληση…
Η Τουρκία του Ερντογάν είναι μια απρόβλεπτη χώρα. Αλλά και η Τουρκία των Κεμαλιστών δεν είναι σίγουρο ότι θα ήταν λιγότερο απρόβλεπτη για τα ελληνικά συμφέροντα. Θα είχε όμως την ανοχή της Δύσης, η οποία θα έβλεπε σε αυτή την περίπτωση μια σοβαρή πιθανότητα να κερδίσει εκ νέου έναν σπουδαίο στρατηγικό εταίρο, όπως η Τουρκία. Δεν βιαζόμαστε, λοιπόν, να ποντάρουμε στον έναν ή στον άλλον υποψήφιο. Για να είμαστε πιο ακριβείς, πιστεύουμε ότι με την Τουρκία θα έχουμε έτσι ή αλλιώς πρόβλημα. Όχι γιατί εμείς είμαστε δήθεν αδιάλλακτοι, αλλά γιατί οι παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας είναι μία στρατηγική επιλογή της τουρκικής ελίτ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολούθησε αυτά τα τέσσερα τελευταία χρόνια μια διαφορετική πολιτική σε σχέση με άλλους πρωθυπουργούς. Δεν επεδίωξε τον κατευνασμό των γειτόνων και δεν υποχώρησε όταν οι γείτονες απειλούσαν ανοικτά την Ελλάδα με σύρραξη. Για να μην ξεχνιόμαστε, μόλις πρόσφατα ο κ. Ερντογάν έλεγε πόσο μακριά θα φτάνουν οι πύραυλοι της Τουρκίας και η αντιπολίτευση τον κατηγορούσε ότι δεν περνούσε από τις απειλές στα … έργα.
Η Ελλάδα λοιπόν ακολούθησε την οδό των συμμαχιών και των εξοπλισμών. Και έτσι απέτρεψε τα χειρότερα. Μέχρι τώρα! Αλλά δεν ξέρουμε να υπάρχει και άλλος δρόμος. Κάθε φορά που επιχειρήθηκε κάτι διαφορετικό στο παρελθόν, το αποτέλεσμα ήταν η αποθράσυνση του «συνομιλητή».
Αλλά υπάρχει κάτι ακόμη. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια ισχυρή κυβέρνηση και όχι από νέους πειραματισμούς. Η Τουρκία ξέρει τι θέλει να κάνει. Κι εμείς ξέρουμε πως να το αντιμετωπίσουμε. Το να αρχίσουμε και πάλι να ψαρεύουμε σε θολά νερά είναι επικίνδυνο. Τουλάχιστον αυτό…
Θανάσης Μαυρίδης
